Met een gerust hart thuis – een verhaal groter dan de zorg

Het verhaal van Savant Zorg begint meestal om acht uur ’s morgens. Maar ook om 15.00 ‘s middags, 10 uur ’s avonds of midden in de nacht. Op elk moment van de dag staan we klaar voor onze cliënten met zorg, licht of zwaar, klein of groot. In een woonzorgcentrum ergens in de stad of in een dorp, of gewoon in een huis in een straat, ergens in deze regio, in een gezin, bij een alleenstaande of een echtpaar. Het verhaal van Savant gaat over mensen, jong en oud, bij wie het even niet loopt, die het niet meer weten, of het nog heel goed weten, maar fysiek niet meer vooruit kunnen of nog heel goed in de benen klimmen.

Eigenlijk gaat het verhaal van Savant over iedereen. En het gaat ook over familie, kinderen, over verzorgenden, buren, de wijkverpleegkundigen, artsen, over ondersteuning, welzijnsmedewerkers, mantelzorgers, fysiotherapeuten, maatschappelijke organisaties, verzekeraars. En wij van Savant zijn de spil in dat web. Savant luistert naar de mensen en zorgt ervoor dat ze met een gerust hart thuis kunnen zijn. En dat kunnen en doen we niet alleen. We spelen geen standaard zorgprogramma af, maar luisteren naar wat de cliënt wil en nodig heeft. En dat is soms iets anders dan datgene wat wíj willen of vinden. Iedereen die met de cliënt te maken heeft, neemt daarvoor zijn of haar stuk van de verantwoordelijkheid.

Nadat ik heb aangebeld en ben binnengelaten, brengen we onszelf - en in ons kielzog heel Savant en meer – mee naar binnen. Altijd brengen we de liefde voor ons vak mee. Onze rol verandert ook; ze noemen dat van zorgen voor naar zorgen dat. We kunnen ook niet meer die tijd nemen die we ‘vroeger’ beschikbaar hadden. Wij moeten alleen díe zorg verlenen die anderen niet kunnen geven! En dat is soms wennen als je een groot zorghart hebt.

En toch zeg ik uit de grond van mijn hart: Wij zorgen samen dat de morgen goed is, de dag fijn of de nacht rustig. En ‘samen’ is met ons team, de ondersteuning, met familie, met de cliënt zelf, met de buren, met welzijnsorganisaties, zeg het maar. Wij zijn niet alléén de oplossing, er is geen blik zorgmedewerkers dat we open kunnen trekken, de oplossing zijn we toch echt met zijn allen, als maatschappij.

Ik zie een vak dat verandert, elke dag, zoals de maatschappij verandert. Steeds vaker vertel ik over de dagelijkse dilemma’s waar we mee te maken hebben. Ik zie een vak waarin talloze innovaties verlichting brengen, maar niet dé oplossing zijn. Technologie is dus eigenlijk onderdeel van het netwerk.  

Dit verhaal van Savant is een verhaal over verwachtingen. Over fijn oud worden. Over de rol van zorg in onze maatschappij. Want professionele zorg is niet vanzelfsprekend meer. De oplossing ligt dan ook niet bij de zorg, maar bij ons allemaal, bij de maatschappij. Over wat er kan en wat niet. Over familie die er is of niet is.

Wij zorgen voor licht in het leven van een mens. We verlichten. Dit is het mooiste vak van de wereld, waarin je van betekenis bent voor anderen. Waar we samen het verschil maken. Wij zijn op ons best als we toch die tijd kunnen nemen die nodig is om te doen waar we voor zijn. Om ervoor te zorgen dat meneer Adibi en mevrouw Van Velzen met een gerust hart thuis zijn, luistert Savant. Even stilstaan en luisteren. Luister…

Tot hier loopt mijn verhaal.

Ik ga nu naar een nieuwe cliënt, meneer Llazlo. Ik heb daar flink wat tijd voor uitgetrokken. Eerst met hem, en dan samen met de familie, brengen we alles in kaart. Wat verwachten we van elkaar? Wat heeft hij nodig? Wat doet de familie? Hoe gaan we samen voor zorgen dat hij met een gerust hart thuis kan zijn. Ik luister … En dan pak ik het met ons team op. Hoe gaan we dat zo goed mogelijk regelen?  Ik luister...