In elke wijk spelen er wel dingen achter de voordeur. Armoede, alcoholverslaving of psychische problemen kunnen zowel voor de bewoner als de buurt overlast geven. Het Sociale Wijkteam probeert signalen van dergelijke problemen vroegtijdig op te pikken en hulp te bieden. In het Sociale Wijkteam Helmond binnenstad/centrum zit ook een collega van Savant: wijkverpleegkundige Nick van de Mortel. Samen met sociaal werker Sahieda Nirhoe van Sociaal Team Helmond heeft hij al veel zaken behandeld de afgelopen jaren. “We werken al heel lang samen, ik denk vanaf 2011”, zegt Nick. Sahieda lacht. “Daardoor kennen we elkaar heel goed en weten we precies wat we aan elkaar hebben.”
Het oplossen van de problemen in de wijk doen Nick en Sahieda zeker niet alleen. Het Sociale Wijkteam heeft veel ketenpartners. Om er enkele te noemen: wijkagenten, Volksbelang, Woonpartners, Senzer en de LEVgroep. “En als het nodig is, kunnen we nog opschalen naar professionele hulp buiten deze partners, zoals bijvoorbeeld de GGZ.”
Overlast
Voorbeelden van overlast kennen Nick en Sahieda genoeg. Soms krijgen ze een tip op een overleg, soms uit de buurt. Maar tijdens het werk van Nick als wijkverpleegkundige valt hem ook wel eens wat op. “De Waard, een wijk in de binnenstad van Helmond die helemaal is gerenoveerd bleek ‘s avonds allemaal donkere hoekjes te hebben. Dat viel mij en mijn collega’s op als we onze avondronde fietsten. Dat signaal gaf ik tijdens het overleg met de ketenpartners en daar bleek dat er meer hinder werd ondervonden van de donkere steegjes. Het werd direct aangepakt en nu is er betere verlichting.”
Vertrouwen winnen
Nick en Sahieda komen achter veel voordeuren die voor anderen gesloten blijven. Maar komen ze dan ook gemakkelijk binnen? “Meestal wel”, zegt Sahieda. “Ik heb één keer meegemaakt dat de deur niet open werd gemaakt en toen heb ik een briefje in de bus gedaan. En we blijven terugkomen. Vaak zijn mensen opgelucht als we er zijn en ze met iemand kunnen praten.” Nick ziet ook dat mensen vaak niet zomaar hulp accepteren. “Daarvoor moet je dan eerst echt een vertrouwensband opbouwen.” Er zijn veel mensen die hulp kunnen gebruiken in de regio. “We zien steeds meer mensen zonder familie of sociaal netwerk”, vertelt Nick. “Dat netwerk is normaal juist één van de routes via waar een hulpvraag naar buiten komt. Het Sociale Wijkteam probeert daarbij in een gat te springen en te zorgen voor vroeg signalering. Je ziet bijvoorbeeld wel eens mensen die de huur niet meer (kunnen) betalen. Daar komt dan een signaal over vanuit de woningbouwcorporatie. Door vroeg te signaleren en te gaan peilen wat er loos is, kun je vaak erger – zoals een deurwaarder of incassokosten – voorkomen.”
Geen netwerk
Nick: “Onlangs zijn we nog op bezoek geweest bij een vrouw met mogelijk dementie die nog niet gediagnosticeerd was, maar wel nog auto reed. De dame bleek amper een netwerk om zich heen te hebben. We hebben toen een geheugentestje afgenomen en daar zag je duidelijk een probleem. Toen is de huisarts gebeld en zijn er maatregelen genomen.” Bij ouderen zie je vaker een beperkt netwerk. “Daar wordt ook wel eens misbruik van gemaakt”, weet Nick. “Er zijn mensen die kwetsbare ouderen dan onder het mom van ‘mantelzorg’ financieel uitbuiten bijvoorbeeld. Als we daar een tip over krijgen gaan we er op af en proberen we beschermingsbewind te regelen.”
De inzet van vrijwilligers
Sommige mensen hebben meer hulp nodig dan anderen. Maar dat kost veel geld. En als deze mensen dat niet kunnen betalen, wat gebeurt er dan? “Er wordt veel gedaan door vrijwilligers”, vertelt Sahieda. “Bijvoorbeeld vanuit de LEVgroep. Daar is onder andere een tuintjesproject voor mensen die hun tuin niet meer zelf kunnen onderhouden en laten overwoekeren. In dat project werken ook veel statushouders die zo weer integreren. We focussen op normaliseren: de persoon weer een normale situatie geven om het opnieuw te proberen, natuurlijk kijkend naar hun eigen kunnen.”
Ooit komt er wel eens een nieuwe vrijwilliger voort uit iemand die eerst hulp nodig leek te hebben. “We komen wel eens ouderen tegen die eenzaam zijn en zich ook erg blijken te vervelen. Die kunnen we helpen door vrijwilligerswerk aan te bieden.” Sahieda is trots op haar werk: “Ik vind dat we het best wel goed doen. We geven enorm om de mensen. Helpen is onze passie.” Nick knikt instemmend. “We doen het graag en het mooiste is als je aan het einde van het traject ziet dat het heeft gewerkt. Natuurlijk zien we ook trieste dingen, zoals ernstige vervuiling of heftige eenzaamheid. Maar het is fijn dat wij dan hulp kunnen bieden.”